Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Η ΕΛ.ΑΣ. βγάζει λάδι το δικό της «Αμπου Γκράιμπ» Αρχιφύλακας «αθωώθηκε» υπηρεσιακώς λίγες εβδομάδες προτού καθήσει στο εδώλιο για άγριο βασανισμό αλλοδαπού

Η ΕΛ.ΑΣ. βγάζει λάδι το δικό της «Αμπου Γκράιμπ»

αντιγράφουμε από την εφημερίδα: Το Βημα http://www.tovima.gr/society/article/?aid=515306
 
(Φωτογραφία αρχείου από παλαιότερη εκδήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας)



Αστυνομικός που οδηγείται στο εδώλιο για πρωτοφανή βασανιστήρια «απηλλάγη» από δύο ταχύτατες ΕΔΕ της ΕΛ.ΑΣ., η οποία, καταπώς φαίνεται, έσπευσε να προκαταλάβει τη δικαστική απόφαση. 
Ο 37χρονος αστυνομικός κατηγορείται ότι όχι μόνο χτυπούσε έναν αλλοδαπό συλληφθέντα αλλά και ότι τον είχε τυλίξει με μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών την οποία είχε γεμίσει με κόπρανα του φοβισμένου λόγω των βασανιστηρίων ανθρώπου.

Παρ' ότι σωρεία δικαστικών εγγράφων, ιατροδικαστικών γνωματεύσεων αλλά και εισηγήσεων δικαστικών λειτουργών παραπέμπουν τον αστυνομικό σε δίκη για απίστευτες βιαιοπραγίες, η ΕΛ.ΑΣ. αποφάσισε - λίγες εβδομάδες πριν από το δικαστήριο - ότι είναι «αθώος»
Κύριο δικαιολογητικό, όπως καταγράφεται στην απόφαση, το ότι «είχε λήξει η βάρδιά του λίγα λεπτά προτού αρχίσουν τα βασανιστήρια».

Από την άλλη πλευρά, νομικοί κάνουν λόγο για «σκανδαλώδη απόφαση στο "Αμπου Γκράιμπ" της ΕΛ.ΑΣ.». 
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σειρά άλλων περιπτώσεων στις οποίες αναφέρεται εμπλοκή αστυνομικών ή άλλων κρατικών λειτουργών σε ποινικές υποθέσεις οι εσωτερικές έρευνες «αναμένουν» το αποτέλεσμα των δικαστικών διαδικασιών προτού αποφανθούν σχετικά.

Το περιστατικό εκτυλίχθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2005, στην πλατεία Υμηττού, όταν συνελήφθη από αστυνομικούς ο 35χρονος Αλβανός, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε μικρή ποσότητα ναρκωτικών. 
Μετά τη σύλληψή του ακολούθησε άλλη επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. σε γειτονικό σημείο για τη σύλληψη ενός δικηγόρου που φερόταν και αυτός να διακινεί ναρκωτικά και ο οποίος πυροβόλησε και τραυμάτισε έναν αστυνομικό. 
Οι ένστολοι πίστεψαν, λανθασμένα, ότι ο 35χρονος Αλβανός ήταν υπεύθυνος του τραυματισμού συναδέλφου τους και φέρονται να τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια παρόμοια με τις αγριότητες που σημειώθηκαν στις ιρακινές φυλακές.

Ο συλληφθείς μεταφέρθηκε σε αστυνομικό τμήμα της Αθήνας όπου φέρεται να ακολούθησε άγρια κακοποίησή του. 
Οπως περιγράφει στη μήνυσή του, αρχικά μέσα στο περιπολικό τον χτύπησε μια γυναίκα αστυνομικός.

Στη συνέχεια ανέφερε: 
«Μέσα στο αστυνομικό τμήμα με έδερναν πέντε άτομα. 
Ενας από τους αστυνομικούς είχε πάρει ένα αεροβόλο όπλο και με χτυπούσε σε όλο μου το σώμα. 
Θυμάμαι ότι το αεροβόλο είχε κάτι κίτρινα (σ.σ.: πλαστικά σφαιρίδια) και με χτυπούσε στο μάτι. 
Με χτύπησε στα γεννητικά όργανα, με υποχρέωσε να περπατώ σε ίσια γραμμή με το ένα πόδι και αν δεν τα κατάφερνα με χτυπούσαν πάλι.
 Οταν ζήτησα να πάω τουαλέτα, μου είπαν 
"όχι, π... κωλοαλβανέ, κάν' τα πάνω σου. 
Τα έκανα και μου έβαλαν τότε σακούλα μαύρη στο κάτω μέρος του σώματός μου για να μη λερώσω. 
Με απειλούσαν 
"δεν θα βγεις ζωντανός από εδώ μέσα..."». 

Σχετική επιβεβαιωτική κατάθεση έδωσε και ο αδελφός του 35χρονου που πήγε στο αστυνομικό τμήμα:  
«Είδα τον αδελφό μου με μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών από τη μέση και κάτω, με τα κόπρανά του, και το μάτι του κρεμασμένο».

Ακολούθησε ιατρική πραγματογνωμοσύνη στην οποία σημειώνονταν τα εξής:  
«Ο 35χρονος αλλοδαπός υπέστη σωματικές βλάβες από ενέργειες αστυνομικών υπαλλήλων τού εν λόγω καταστήματος. Το είδος και η έκταση των σωματικών βλαβών στο σώμα και στο κεφάλι του αναδεικνύουν τη συστηματική και όχι συμπτωματική καταφορά των κτυπημάτων που δέχθηκε».

Επειτα από σειρά αναζητήσεων στην ΕΛ.ΑΣ., κατ' αντιπαράσταση εξέταση αστυνομικών που ασχολήθηκαν με το περιστατικό (από την Ασφάλεια Αττικής, ειδικές υπηρεσίες και από το τοπικό αστυνομικό τμήμα) οι ευθύνες εστιάστηκαν σε έναν και μόνο αρχιφύλακα του αστυνομικού τμήματος της Αττικής στο οποίο οδηγήθηκε ο κρατούμενος. 
Ο νεαρός Αλβανός αναγνώρισε στο πρόσωπό του -χωρίς καμία αμφιβολία - αυτόν που πρωταγωνίστησε στην κακοποίησή του.

Τον Ιανουάριο του 2011 η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. 
Εκεί, ύστερα από πρόταση του εισαγγελέα και τη σύμφωνη γνώμη των δικαστών, το αναφερόμενο αδίκημα ορίστηκε ότι είναι - λόγω της έκτασης των βασανιστηρίων - κακουργηματικής μορφής. 
Ετσι η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Αθηνών
Αιφνιδιαστικά όμως αποφάσισε να ασχοληθεί με την υπόθεση η ΕΛ.ΑΣ., η οποία με δύο εσωτερικές συνοπτικές διαδικασίες απεφάνθη ότι «όλα είναι ψέματα»  
και ο μοναδικός κατηγορούμενος δεν είχε ανάμειξη.

Οπως ανέφερε ο συνήγορος του κατηγορούμενου αστυνομικού κ. Δημήτρης Φιλιππόπουλος
«η ΕΔΕ της ΕΛ.ΑΣ. δέχθηκε ότι ο κατηγορούμενος αρχιφύλακας που εκτελούσε χρέη αξιωματικού υπηρεσίας είχε φύγει - με βάση το βιβλίο υπηρεσιών του τμήματος - λίγο νωρίτερα από το τμήμα και είχε αντικατασταθεί από μια γυναίκα αξιωματικό, η οποία βεβαίως δεν μπορούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με τα βασανιστήρια του αλλοδαπού συλληφθέντος».

Από την άλλη πλευρά, εκπρόσωποι του αλλοδαπού θύματος των βασανιστηρίων κάνουν λόγο για 
«τρικ στα εσωτερικά έγγραφα της ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου γι' αυτή την αποτρόπαια πράξη να μην κατηγορηθεί κανείς αστυνομικός. Πολλώ δε μάλλον που κανείς από τους ερωτηθέντες παρόντες στο περιστατικό αστυνομικούς δεν θέλησε να πει - σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους - ποιοι ήταν αυτοί που χτύπησαν τελικά τον κρατούμενο».    

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Έκθεση καταπέλτης του Συνηγόρου του Πολίτη για τη συμπεριφορά της αστυνομίας κατά την προσαγωγή κατοίκου των Εξαρχείων

Ημερομηνία: 28/05/2013 18:57

Ο Συνήγορος του Πολίτη διαπιστώνει μια σειρά από παραβιάσεις, αυθαιρεσίες και παραλείψεις κατά τη διάρκεια της προσαγωγής της Καλλιόπης Μέλλιου, το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου του 2013, στα Εξάρχεια. 
 
Στην έκθεσή του, η οποία κοινοποιήθηκε στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, ο Συνήγορος του Πολίτη κάνει εκτενή αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης, περιγράφει το νομικό πλαίσιο που ορίζει τη λειτουργία της αστυνομίας κατά τη διάρκεια του ελέγχου και της προσαγωγής πολιτών, θέτοντας έπειτα τα ερωτήματα που προέκυψαν από την εκτός πλαισίου λειτουργία της αστυνομίας στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Η έκθεση καταλήγει χαρακτηρίζοντας τα καταγγελλόμενα στη συγκεκριμένη περίπτωση "ιδιαιτέρως σοβαρά (στέρηση ελευθερίας, προσβολές της αξιοπρέπειας κ.λπ.)" και ζητώντας "διεξοδική διερεύνηση της αλήθειας και απόδοση των ευθυνών"
Ο Συνήγορος του Πολίτη επισημαίνει ότι 
ίναι προφανές ότι οι ως άνω αναφερόμενες συμπεριφορές, εφόσον είναι αληθείς, δεν πλήττουν μόνο τα δικαιώματα του πολίτη, της συγκεκριμένης αναφερόμενης ή όλων, αλλά και το κύρος της αστυνομίας, η οποία εμφανίζεται σ' ένα κράτος δικαίου να δρα αυθαιρέτως"
προσθέτοντας ότι 
ια τους λόγους αυτούς, προτίθεται να παρακολουθήσει πολύ στενά τη διαδικασία αλλά και την ολοκλήρωση αυτής της έρευνας".  

Η Καλλιόπη Μέλλιου δήλωσε σχετικά στο Left.gr:  
"Η επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη προς τη ΓΑΔΑ θέτει τα αυτονόητα ερωτήματα και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Τα δικαιώματα αυτά, ενώ θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα σε μια κοινωνία δημοκρατίας και ευνομίας, αναγκαζόμαστε να τα συζητάμε και να τα διεκδικούμε καθημερινά".

Στην έκθεση ερωτάται η αστυνομία:

- Αν και πώς έγινε γνωστή η ταυτότητα των αστυνομικών (της ομάδας ΔΕΛΤΑ) στην αναφερόμενη πολίτη η οποία την ζήτησε; Επεδείχθη υπηρεσιακή ταυτότητα και δόθηκε η δυνατότητα να συγκρατήσει η πολίτης τα στοιχεία των αστυνομικών;

- Ήταν νόμιμη και αναγκαία, βάσει και των ατομικών χαρακτηριστικών της, η προσαγωγή της αναφερομένης, δοθέντος μάλιστα ότι αυτή διέθετε Δ.Α.Τ. μαζί της; Πώς ανασκευάζεται η πιθανότητα τιμωρητικής -εκδικητικής αντιμετώπισης της αναφερομένης πολίτη;

- Συνιστά έγκλημα η συγκράτηση ή σημείωση των αριθμών κυκλοφορίας αστυνομικών οχημάτων; Αν ναι, βάσει ποιας ακριβώς διατάξεως και γιατί, στην περίπτωση αυτή, δεν κινήθηκε η ποινική διαδικασία για την αναφερομένη;

- Ποιες υπόνοιες, για ήδη τελεσθείσα αξιόποινη πράξη κίνησε η αναφερομένη; Επιβεβαιώθηκαν ή διαψεύσθηκαν αυτές; Πώς δικαιολογείται η αναφορά σε «σοβαρές υπόνοιες», στο από 30.3.2013 έγγραφο, ενώ στο βιβλίο συμβάντων αναφέρεται απλώς σε «γεγονός που θεωρήθηκε ύποπτο».

- Γιατί αφαιρέθηκε και με ποιο νόμιμο έρεισμα το κινητό τηλέφωνο της αναφερομένης αφού αυτή δεν είχε συλληφθεί αλλά είχε απλώς προσαχθεί; Έγινε κάποια έρευνα για αυτό; Πώς διασφαλίστηκε το απόρρητο της επικοινωνίας και τα προσωπικά δεδομένα της αναφερομένης, δοθέντος ότι δεν επετράπη σε αυτή να αφαιρέσει την κάρτα sim ή την μπαταρία του κινητού τηλεφώνου, πράγμα που η ίδια ζήτησε;

- Ποια αναγκαιότητα και σε ποια ακριβώς νόμιμη βάση στηρίζονταν οι ερωτήσεις προς την αναφερόμενη: «με ποιον ήσουν», «τι ήθελες εκεί», «μήπως σημείωσες κάτι»;

- Δηλώθηκε από τον επιληφθέντα αξιωματικό υπηρεσίας και, αν ναι, για ποιο λόγο ότι η αναφερόμενη συλλαμβανόταν ή ότι ήταν, δήθεν, «κρατούμενη» και θα οδηγείτο στο αυτόφωρο;

- Γιατί η αναφερόμενη υπεβλήθη σε σωματικό έλεγχο και υποχρεώθηκε να αφαιρέσει τα ρούχα της, αφού δεν ήταν κρατούμενη ούτε είχε συλληφθεί; Ποια ειδικά μέτρα ελήφθησαν για την προστασία της αξιοπρέπειας της αναφερομένης;

- Γιατί δεν επετράπη η επικοινωνία της αναφερομένης με τα πρόσωπα που προσήλθαν για να την επισκεφθούν (δικηγόρο και βουλευτή), «δοθέντος ότι δεν ήταν κρατούμενη και συνεπώς διέθετε απεριόριστο το δικαίωμα επικοινωνίας, ιδίως με δικηγόρο;

- Αρνήθηκε πράγματι ο επιληφθείς αξιωματικός να δώσει τα στοιχεία του, κατά την αποχώρηση της αναφερομένης; Ποια πρόνοια είχε ληφθεί ότι αυτά να είναι εμφανή (π.χ. ύπαρξη σχετικής πινακίδας;)

- Συνολικά, ποια μέτρα ελήφθησαν ώστε να αποτραπεί ο εξευτελισμός και η ταπείνωση της αναφερομένης; Διασφαλίστηκε ότι οι ενέργειες και η εν γένει συμπεριφορά των αστυνομικών δεν δημιουργούσαν κλίμα απειλών και φόβου;

- Πότε καταγράφηκε η προσαγωγή της κ. Μέλλιου στο Βιβλίο Αδικημάτων και Συμβάντων; Στις 07-03-2013, όπως φαίνεται στο σχετικό απόσπασμα δηλ. επτά (7) ημέρες από τη διενέργεια της; Τηρήθηκε η διάταξη του άρ. 36 παρ. 3 ΠΔ 75/198 που επιτάσσει , τα συμβάντα να καταγράφονται «αμέσως» ή το πολύ «μέσα σε 24 ώρες»;
.....................................................
Διαβάστε ολόκληρη την Έκθεση
....................................................
Θέμα: Διερεύνηση (αναφερόμενης) κακομεταχείρισης πολίτη από αστυνομικούς

Ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του κατά το άρ. 103 § 9 του Συντάγματος και το ν.3094/2003, εξετάζει αναφορά της κυρίας Καλλιόπης Μέλλιου του Πολυδεύκη, σχετικά με την δράση αστυνομικών. Ειδικότερα:

I. Ιστορικό 

Α. 
Κατά τα αναφερόμενα, στις 27 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 22:50, οκτώ (8) αστυνομικοί (της ομάδας ΔΕΛΤΑ), επιβαίνοντες σε τέσσερα (4) δίκυκλα, εισήλθαν στον πεζόδρομο της οδ. Τζαβέλα (Αθήνα) και ακολούθως εξήλθαν αυτής βιαστικά. 
Η κ. Μέλλιου, 55 ετών, φωτορεπόρτερ, ευρισκόμενη στη συμβολή των οδών Εμμ. Μπενάκη και Τζαβέλα (Αθήνα) και γνωρίζοντας ότι στο συγκεκριμένο σημείο έχει λάβει χώρα κατά το πρόσφατο παρελθόν ένα θανατηφόρο συμβάν, με ευθύνη αστυνομικών, που συντάραξε τη χώρα, παρατηρούσε «αν συνέβαινε κάτι», σημειώνοντας παράλληλα τους αριθμούς κυκλοφορίας των αστυνομικών δικύκλων. 
Τότε προσεγγίστηκε από τους δικυκλιστές αστυνομικούς, ένας εκ των οποίων κατέβηκε από το δίκυκλο και ζήτησε τα στοιχεία της. 
Η ίδια συμφώνησε να δώσει τα στοιχεία της, ζητώντας όμως αντιστοίχως τα στοιχεία του αιτούντος αστυνομικού, δοθέντος ότι αυτός δεν έφερε διακριτικά της ταυτότητάς του ενώ και η ενέργειά του δεν ήταν δικαιολογημένη από τα πράγματα, δηλαδή την ατομική συμπεριφορά της αναφερομένης. 
Τότε, ο συγκεκριμένος αστυνομικός της «δήλωσε επιθετικά» ότι δεν πρόκειται να «δώσει τίποτα» αλλά, αντίθετα, ότι η αναφερομένη θα προσαχθεί στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ). 
Πράγματι η αναφερόμενη μεταφέρθηκε πεζή, συνοδευόμενη από τέσσερις (4) αστυνομικούς, στην οδό Ακαδημίας, επιβιβάστηκε σε προσελθόν περιπολικό και οδηγήθηκε στην Υπδνση Κρατικής Ασφάλειας (στον 6° όροφο του κτιρίου της ΓΑΔΑ).

Η κ. Μέλλιου, κατά τους ισχυρισμούς της, οδηγήθηκε σε «αρμόδιο» αστυνομικό ο οποίος αρχικώς της ζήτησε να παραδώσει εκτός από το Δ.Α.Τ. της και το κινητό της τη-λέφωνο (χωρίς όμως να της επιτραπεί να αφαιρέσει την κάρτα ή τη μπαταρία) και στη συνέχεια της απηύθυνε ερωτήσεις όπως: «με ποιον ήσουν», «τι ήθελες εκεί», «μήπως σημείωσες κάτι» ενώ σε ερώτηση της αναφερομένης «στο πλαίσιο ποιας διαδικασίας με ρωτάτε» απάντησε: «ελάτε τώρα, στην Ελλάδα είμαστε». 
Τέλος, της δήλωσε ότι «συλλαμβάνεσαι», είναι «κρατούμενη» και θα οδηγείτο στο αυτόφωρο, χωρίς ωστόσο να δίδει απάντηση για οποιοδήποτε υποτιθέμενο τελεσθέν αδίκημα. 
Ακολούθως, ο ίδιος αστυνομικός έδωσε εντολή, σε κληθείσα γυναίκα αστυνομικό, να υποβάλει την ανα-φερόμενη σε σωματικό έλεγχο ενώ, κατόπιν των διαμαρτυριών της τελευταίας, υπέδειξε μεγαλόφωνα «μην κάνεις πρωκτικό και κολπικό, κάνε μόνο 'κωλομάγουλα' και... ξέρεις εσύ». 
Πράγματι, αφού εξήλθε ο ως άνω αστυνομικός από το συγκεκριμένο γραφείο, η αναφερόμενη υποβλήθηκε σε σωματικό έλεγχο από την γυναίκα αστυνομικό και υποχρεώθηκε να αφαιρέσει τα ρούχα της (πρώτα τα άνω και ύστερα τα κάτω) έως και τα εσώρουχα. 
Σημειώνεται ότι το γραφείο που έλαβε χώρα αυτό το συμβάν βρισκόταν επί της Λεωφ. Αλεξάνδρας και είχε στη μια πλευρά του ακάλυπτη τζαμαρία, με δυνατότητα θέασης από έξω {ιδίως λόγω του φωτισμού στο εσωτερικό), ενώ η αστυνομικός αρνήθηκε να κατεβάσει τα στόρια, όπως ζήτησε η αναφερομένη, ώστε να μην υπήρχε δυνατότητα θέασης.

Δύο ώρες αργότερα, αφού όπως δηλώθηκε «η εξακρίβωση ολοκληρώθηκε», δόθηκε στην αναφερομένη το Δ.Α.Τ, της και αφέθηκε ελεύθερη. 
Όταν, ωστόσο, αυτή ζήτησε τα στοιχεία του επιληφθέντος αξιωματικού υπηρεσίας (;), ο τελευταίος αρνήθηκε, απαντώντας επί λέξει: «δεν παίζει».

Σημειώνεται, τέλος, ότι κατά την «παραμονή» της αναφερομένης στη ΓΑΔΑ, δεν ε-πετράπη η επικοινωνία μαζί της στις ήδη προσελθούσες, για το σκοπό αυτό, δικηγόρο κ. Άννα Μαντέλλου και βουλευτή κ. Αφροδίτη Σταμπουλή, με το μεταβαλλόμενο αιτιολογικό ότι «πρόκειται για μια απλή προσαγωγή», «σε λίγο έρχεται», «δεν είναι κρατούμενη». 
Τελικώς επετράπη η είσοδος μόνο στην βουλευτή κ. Α. Σταμπουλή αλλά ποτέ στην δικηγόρο της αναφερομένης.

Β. 
Σύμφωνα με το «Απόσπασμα του Βιβλίου αδικημάτων και συμβάντων της 07-03- 2013» η προσαγωγή έλαβε χώρα «διότι κατά τη διέλευση υπηρεσιακών δικύκλων η προαναφερόμενη προέβη στην καταγραφή των αριθμών κυκλοφορίας αυτών γεγονός που θεωρήθηκε ύποπτο»
Αναφέρεται εξάλλου ότι η  
«[ε]λεχθείσα αρνήθηκε αρχικά να δηλώσει τα στοιχεία ταυτότητάς της, υπαναχωρώντας στην συνέχεια προσαχθείσα...
Αποχώρησε την 00:50 ώρα της 28-02-2013».

Παράλληλα, στο υπ' αριθμ. πρωτ. 1016/53/55-β730-3-2013 απαντητικό προς την αναφερομένη έγγραφο (της Δνσης Ασφαλείας Αττίκής/Υπδνση Προστ. του Κράτους) κα-ταγράφονται τα ονόματα των αστυνομικών που ήσαν «παρόντες», χωρίς όμως τον ακριβή ρόλο και τις ενέργειες στις οποίες ο καθένας από αυτούς προέβη. Αναφέρεται παράλληλα ότι η «καταγραφή των αριθμών κυκλοφορίας υπηρεσιακών οχημάτων [συνιστά] πράξη που αναμφιβόλως έχρηζε διερεύνησης ως προς τα κίνητρά της» ενώ σε συνδυασμό με την αναφερόμενη άρνηση δήλωσης στοιχείων ταυτότητας επιβαλλόταν η σωματική έρευνα, καθόσον η «διαγωγή» {;) και η συμπεριφορά της αναφερομένης «ήγειραν σοβαρές υπόνοιες»
Τέλος, σχετικά με την εντολή διενέργειας σωματικής έρευνα αναφέρεται ότι «αυτή θεωρείται ότι δίδεται πάγια, καθόσον αποτελεί συνήθη και προ-βλεπόμενη διαδικασία».

II. Νομικό πλαίσιο 

Δοθέντος ότι τόσο οι αστυνομικές έρευνες, όσο και οι προσαγωγές ή συλλήψεις αλλά και εν γένει η περιοριστική της ελευθερίας αστυνομική δράση, υπόκεινται σε συγκεκριμένους όρους, που προβλέπονται από τη νομοθεσία (Σύνταγμα, ΕΣΔΑ, ΚΠΔ, ΠΔ 141/1991), κάθε τέτοια ενέργεια θα πρέπει να δικαιολογείται ειδικώς και επαρκώς αιτιολογημένη και απολύτως σύμφωνη με το νόμο. 
Ειδικότερα, η ύπαρξη εύ-λογων υποψιών αντικειμενικά στηριγμένων, η τήρηση του αναγκαίου μέτρου, ο σεβασμός της προσωπικότητας του ατόμου και, εν γένει, η πιστή τήρηση των προβλεπομένων διαδικασιών αποτελούν ενδεικτικά κριτήρια για τη νομιμότητα της αστυνομικής δράσης. Σχετική είναι η Εγκύκλιος του Αρχηγού ΕΛΑΣ (αριθ. πρωτ: 7100/22/4α/17-6- 2005) κατά την οποία: 
«Σε κάθε περίπτωση όμως, οι ενέργειες των οργάνων της [ΕΛΑΣ] διέπονται από την αρχή της νομιμότητας (άρθρα 103 παρ. 1 και 120 παρ. 2 Συντάγματος)»,  
«οι αστυνομικοί έλεγχοι πρέπει να διενεργούνται με σεβασμό στην ανθρώπινη αξία», «ως προς τη διενέργεια σωματικών ερευνών, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η "σοβαρή υπόνοια τελέσεως αξιόποινης πράξης ή απόλυτη ανάγκη" (άρθρο 96 παρ.3 Π.Δ. 141/1991). 
Η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών πρέπει να βασίζεται σε ειδικά αντικειμενικά ή υποκειμενικά στοιχεία, τα οποία να είναι επαρκή και πρόσφορα να δικαιολογήσουν κατά νόμο τη σωματική έρευνα.»
«Η προσαγωγή του υπόπτου στο αστυνομικό κατάστημα συνιστά εξ' ορισμού, ένα επαχθές καταναγκαστικό μέτρο που αναφέρεται στην ελευθερία κίνησης του πολίτη, δοθέντος ότι στην περίπτωση αυτή το άτομο τίθεται υπό τη φυσική εξουσίαση του αστυνομικού, πολλές φορές μάλιστα με δέσμευση.»
«Ενόψει του χαρακτήρα του μέτρου αυτού, επιβάλλεται όπως η όλη διαδικασία των προσαγωγών συνδυάζεται με προσήλωση στο σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και στα ατομικά δικαιώματα του πολίτη, δικαιώματα που αποτελούν κατάκτηση του νομικού πολιτισμού μας, καθόσον ακόμη και η πρόληψη και δίωξη του εγκλήματος δεν επιτρέπεται να γίνεται έναντι οποιουδήποτε τιμήματος»  
«την αστυνομική δράση (και τη διοικητική δράση γενικότερα) διέπουν οι αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας.»
«Σ' ότι αφορά το χρόνο που είναι αναγκαίος για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της προσαγωγής, επιβάλλεται, με κάθε προσπάθεια, να περιορίζεται στον απολύτως αναγκαίο προς τούτο. 
Επισημαίνεται ότι κάθε υπέρβαση του ως άνω χρόνου θα μπορούσε να προσλάβει ακόμη και διαστάσεις ποινικού αδικήματος (κατακράτηση παρά το Σύνταγμα κ.λ.π.).»
  
Έτσι η προσαγωγή ενός πολίτη, η σωματική έρευνα και η απογύμνωσή του, η απαγόρευση επικοινωνίας με δικηγόρο ως ενέργειες θίγουσες καίριες όψεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ελευθερία, αξιοπρέπεια) πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να δικαιολογούνται, με σαφήνεια και πληρότητα, ως προς τη νομιμότητα και την αναλογικότητα τους, με βάση και τα συγκεκριμένα δεδομένα της κάθε περίπτωσης (π.χ. φύλο, ηλικία, συνθήκες, επικινδυνότητα του υφιστάμενου αυτές).

Ος προς την προληπτική σωματική έρευνα, πλην των άλλων ενστάσεων που εγείρο-νται, το άρ. 96 ΠΔ 141/1991 καθορίζει συγκεκριμένους όρους για τη διενέργειά της, ρυθμίζοντάς την ως μια εξαιρετική - και όχι συνήθη- αστυνομική ενέργεια. 
Μια τέτοια έρευνα δικαιολογείται και μόνο «όταν υπάρχει σοβαρή υπόνοια τελέσεως αξιοποίνου πράξεως ή απόλυτη ανάγκη» και «γίν[ε]ται από βαθμοφόρο της Ελληνικής Αστυνομίας, ενώπιον δύο μαρτύρων, αν υπάρχουν. 
Κατά εξαίρεση η έρευνα μπορεί να γίνει από αστυφύλακα, όταν δεν είναι παρών βαθμοφόρος και δεν μπορεί να αναληφθεί μέχρι τη άφιξή του χωρίς κίνδυνο ματαίωσής της.» 
Εξάλλου κατά την ίδια διάταξη (άρ. 96 παρ. 4) 
«Κατά τις έρευνες οι αστυνομικοί πρέπει να φροντίζουν να μη θίγεται η προσωπικότητα ούτε να ενοχλείται αδικαιολόγητα το πρόσωπο που υποβάλλεται σε σωματική έρευνα... στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό.»

Το βάρος αποδείξεως, όπως παγίως γίνεται δεκτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, φέρει εξολοκλήρου η Αστυνομία 
Επιπλέον, οι παραπάνω ενέργειες, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό με σκόπιμη δημιουργία φόβου στον προσαγόμενο, επίδειξη αγένειας, άρνηση δήλωσης ταυτότητας αστυνομικών, δημιουργούν ερωτήματα για πιθανή εξευτελιστική μεταχείριση και αυθαιρεσία.

Σύμφωνα με το άρ. 36 ΠΔ 75/1987 
«1. Όλα τα αδικήματα και τα συμβάντα που γίνονται κατά τη διάρκεια του 24ώρου για τα οποία η Ελληνική Αστυνομία είναι υποχρεωμένη από τον προορισμό και την αποστολή της να επεμβαίνει όπως και οι συλλήψεις προσώπων καταχωρίζονται στο βιβλίο Αδικημάτων Συμβάντων Συλλήψεων Συστάσεων και Παραπόνων. [...]
Β.Τα αδικήματα τα Συμβάντα και οι συλλήψεις καταχωρίζονται κατά κανόνα αμέσως και αν αυτό δεν είναι δυνατό μέσα σε 24 ώρες από το χρόνο τέλεσής τους ή αφότου έλαβε γνώση η Υπηρεσία.»

ΙΙΙ. Ερωτήματα 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ανακύπτουν αρκετά ζητήματα τα οποία χρήζουν προσεκτικής διερεύνησης και ακολούθως σχολαστικής απάντησης. Ενδεικτικώς αναφέρονται τα ακόλουθα:

- Αν και πώς έγινε γνωστή η ταυτότητα των αστυνομικών (της ομάδας ΔΕΛΤΑ) στην αναφερόμενη πολίτη η οποία την ζήτησε; Επεδείχθη υπηρεσιακή ταυτότητα και δόθηκε η δυνατότητα να συγκρατήσει η πολίτης τα στοιχεία των αστυνομικών;

Ήταν νόμιμη και αναγκαία, βάσει και των ατομικών χαρακτηριστικών της, η προσαγωγή της αναφερομένης, δοθέντος μάλιστα ότι αυτή διέθετε Δ.Α.Τ. μαζί της; Πώς ανασκευάζεται η πιθανότητα τιμωρητικής - εκδικητικής αντιμετώπισης της αναφερομένης πολίτη;

- Συνιστά έγκλημα η συγκράτηση ή σημείωση των αριθμών κυκλοφορίας αστυνομικών οχημάτων; Αν ναι, βάσει ποιας ακριβώς διατάξεως και γιατί, στην περίπτωση αυτή, δεν κινήθηκε η ποινική διαδικασία για την αναφερομένη;

- Ποιες υπόνοιες, για ήδη τελεσθείσα αξιόποινη πράξη κίνησε η αναφερομένη; Επιβεβαιώθηκαν ή διαψεύσθηκαν αυτές; Πώς δικαιολογείται η αναφορά σε «σοβαρές υπόνοιες», στο από 30.3.2013 έγγραφο, ενώ στο βιβλίο συμβάντων αναφέρεται απλώς σε «γεγονός που θεωρήθηκε ύποπτο».

- Γιατί αφαιρέθηκε και με ποιο νόμιμο έρεισμα το κινητό τηλέφωνο της αναφερομένης αφού αυτή δεν είχε συλληφθεί αλλά είχε απλώς προσαχθεί; Έγινε κάποια έρευνα για αυτό; Πώς διασφαλίστηκε το απόρρητο της επικοινωνίας και τα προσωπικά δεδομένα της αναφερομένης, δοθέντος ότι δεν επετράπη σε αυτή να αφαιρέσει την κάρτα sim ή την μπαταρία του κινητού τηλεφώνου, πράγμα που η ίδια ζήτησε;

- Ποια αναγκαιότητα και σε ποια ακριβώς νόμιμη βάση στηρίζονταν οι ερωτήσεις προς την αναφερόμενη: «με ποιον ήσουν», «τι ήθελες εκεί», «μήπως σημείωσες κάτι»;

- Δηλώθηκε από τον επιληφθέντα αξιωματικό υπηρεσίας και, αν ναι, για ποιο λόγο ότι η αναφερόμενη συλλαμβανόταν ή ότι ήταν, δήθεν,«κρατούμενη» και θα οδηγείτο στο αυτόφωρο;

- Γιατί η αναφερόμενη υπεβλήθη σε σωματικό έλεγχο και υποχρεώθηκε να αφαιρέσει τα ρούχα της, αφού δεν ήταν κρατούμενη ούτε είχε συλληφθεί; Ποια ειδικά μέτρα ελήφθησαν για την προστασία της αξιοπρέπειας της αναφερομένης;

- Γιατί δεν επετράπη η επικοινωνία της αναφερομένης με τα πρόσωπα που προσήλθαν για να την επισκεφθούν (δικηγόρο και βουλευτή), «δοθέντος ότι δεν ήταν κρατούμενη και συνεπώς διέθετε απεριόριστο το δικαίωμα επικοινωνίας, ιδίως με δικηγόρο;

- Αρνήθηκε πράγματι ο επιληφθείς αξιωματικός να δώσει τα στοιχεία του, κατά την αποχώρηση της αναφερομένης; Ποια πρόνοια είχε ληφθεί ότι αυτά να είναι εμφανή (π.χ. ύπαρξη σχετικής πινακίδας;)

- Συνολικά, ποια μέτρα ελήφθησαν ώστε να αποτραπεί ο εξευτελισμός και η ταπείνωση της αναφερομένης; Διασφαλίστηκε ότι οι ενέργειες και η εν γένει συμπεριφορά των αστυνομικών δεν δημιουργούσαν κλίμα απειλών και φόβου;

- Πότε καταγράφηκε η προσαγωγή της κ. Μέλλιου στο Βιβλίο Αδικημάτων και Συμβάντων; Στις 07-03-2013, όπως φαίνεται στο σχετικό απόσπασμα δηλ. επτά (7) ημέρες από τη διενέργεια της; Τηρήθηκε η διάταξη του άρ. 36 παρ. 3 ΠΔ 75/198 που επιτάσσει , τα συμβάντα να καταγράφονται «αμέσως» ή το πολύ «μέσα σε 24 ώρες»;

IV. Προτάσεις

Επειδή τα καταγγελλόμενα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ιδιαιτέρως σοβαρά (στέρηση ελευθερίας, προσβολές της αξιοπρέπειας κ.λπ.), επιβάλλεται η διεξοδική διερεύνηση της αλήθειας (κατά το Π.Δ. 120/2008) και, εφ' όσον αληθεύουν, η διακρίβωση, από διοικητικής-πειθαρχικής πλευράς, και απόδοση των ευθυνών. 

Η διαδικασία έρευνας, όπως έχει ήδη επισημάνει η Αρχή σε σχετική Ειδική έκθεση (7/2004), θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την Ελληνική Αστυνομία, προκειμένου να διασφαλιστεί η πληρότητα, η αρτιότητα, η αντικειμενικότητα αλλά και η ταχύτητα της έρευνας. 

Είναι προφανές ότι οι ως άνω αναφερόμενες συμπεριφορές, εφόσον είναι αληθείς, δεν πλήττουν μόνο τα δικαιώματα του πολίτη, της συγκεκριμένης αναφερόμενης ή όλων, αλλά και το κύρος της αστυνομίας, η οποία εμφανίζεται σ' ένα κράτος δικαίου να δρα αυθαιρέτως. 

Για τους λόγους αυτούς, ο Συνήγορος του Πολίτη προτίθεται να παρακολουθήσει πολύ στενά τη διαδικασία αλλά και την ολοκλήρωση αυτής της έρευνας, επιφυλασσόμενος της αρμοδιότητας του, κατ' άρ. 4 παρ. 5 ν. 3094/2003, να διεξάγει αυτοτελή πρωτογενή έρευνα.

Κατόπιν των ανωτέρω, σας παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για τις ενέργειες στις οποίες πρόκειται να προβείτε, για την πλήρη και ταχεία διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης και την λήψη των κατάλληλων μέτρων. 
Σε κάθε περίπτωση, παρακαλούμε, με την ολοκλήρωση της έρευνας, να μας αποστείλετε αντίγραφα του πορίσματος, και των αποφάσεων της ιεραρχίας επ' αυτού, καθώς και του συνόλου των στοιχείων του σχετικού φακέλου.

ΥΓ. Για κάθε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση θα είμαστε στη διάθεσή σας.

Κοινοποίηση:
1. Κυρία ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ ΙΩΑΝΝΑ
2. ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Με τιμή
Βασίλης Καρύδης
Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη

http://left.gr/news/ekthesi-katapeltis-toy-synigoroy-toy-politi-gia-ti-symperifora-tis-astynomias-kata-tin

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

09 ΑΠΡ/ 2013 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «Κίνησης ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία και τα βασανιστήρια»


Η νεοσύστατη «Κίνηση ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία και τα βασανιστήρια» έδωσε συνέντευξη Τύπου σήμερα, Τρίτη 9 Απριλίου, http://vimeo.com/63880759 στο φορτισμένο χώρο της πρώην ΕΑΤ ΕΣΑ, όπου παρουσίασε τους βασικούς της στόχους: να καταγράφει και να καταγγέλλει την αστυνομική αυθαιρεσία και τα βασανιστήρια που συμβαίνουν στα αστυνομικά τμήματα, στις φυλακές, στα κέντρα κράτησης, παντού.
Να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Να αποτελεί αξιόπιστη αναφορά για ενημέρωση ενάντια στην αποσιώπηση και, τέλος, να παρεμβαίνει επιτόπου, συνεπικουρούμενη από ομάδα γιατρών και δικηγόρων.
 

Στη συνέντευξη Τύπου εισαγωγικά παρουσιάστηκε βίντεο παρεμβάσεων με τη συμμετοχή των: Αντίνοου Αλμπάνη, ηθοποιού, Κάτια Γέρου, ηθοποιού, Κυριάκο Κατζουράκη, ζωγράφου, Γιώργο Κατρούγκαλου, συνταγματολόγου, Όλγας Κοσμοπούλου, μέλους ΔΣ ΕΙΝΑΠ, Τζάφερ Κουρτ, τούρκου πρώην πολιτικού κρατούμενου στα «λευκά κελιά», Μάριου Λώλου, προέδρου της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, Νίκου Ξυδάκη, αρχισυντάκτη εφημερίδας «Καθημερινή», Άννυς Παπαρούσου, δικηγόρου, Δημήτρη Πιατά, Μαρίας Πινίου Καλλή, πρώην διευθύντριας κέντρου αποκατάστασης θυμάτων βασανιστηρίων, ηθοποιού, Δημήτρη Πουλικάκο, μουσικού, Πόπης Τζεμπελίκου, πολιτικής κρατούμενης στην περίοδο της Χούντας, Πάνου Σκουρολιάκου, ηθοποιού, Δημήτρη Τρίμμη, προέδρου ΕΣΗΕΑ, Θωμά Τσαλαπάτη, ποιητή. [http://vimeo.com/63687882] 

Στη συνέχεια το λόγο πήραν οι ομιλητές: 
Ο Δημήτρης Κατσαρής, δικηγόρος, αναφέρθηκε στην υπόθεση των 15 διαδηλωτών, που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια αντιφασιστικής μοτοπορείας τον περασμένο Οκτώβρη στην Αθήνα και βασανίστηκαν από την αστυνομία ενώ κρατούνταν. 
Έπειτα μίλησε ο Γιάννης Μπουρζούκος, πατέρας του 24χρονου Δημήτρη Μπουρζούκου, εκ των τεσσάρων συλληφθέντων τον περασμένο Φλεβάρη στο Βελβεντό Κοζάνης, των οποίων ο βασανισμός ήταν η αφορμή για να συσπειρωθούν οι οργανώσεις, οι συλλογικότητες και τα άτομα που συμμετέχουν στην Κίνηση. 
Ακολούθησε η τοποθέτηση του Δημήτρη Κοπανά, πρώην κρατούμενου, ο οποίος περιέγραψε τα συχνά βασανιστήρια στις φυλακές και τα κρατητήρια. 
Τέλος, μίλησε ο Παύλος Κλαυδιανός, δημοσιογράφος, πολιτικός κρατούμενος που βασανίσθηκε στη διάρκεια της Χούντας. 

Σύντομες παρεμβάσεις έκαναν επίσης οι: Κώστας Δουζίνας, καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Περικλής Κοροβέσης, πρώην πολιτικός κρατούμενος και βασανισθείς από τη Χούντα των συνταγματαρχών, Γιάννης Μουζάλας, γιατρός, μέλος των Γιατρών του Κόσμου. 

Ακόμα, χαιρετισμό απηύθυναν εκπρόσωποι των οργανώσεων που συμμετέχουν στην Κίνηση: Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Act Up, Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. 

Στη συνέντευξη Τύπου παρουσιάστηκε κείμενο υπογραφών (μπορείτε να το βρείτε εδώ: greek-committeeagainsttorture.blogspot.gr), το οποίο είχε μεταφραστεί σε 5 γλώσσες και υπογράφτηκε από κάθε γωνιά του πλανήτη. 
(Ενδεικτικά αναφέρουμε: Αγγλία, Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Σλοβενία, Σουηδία). 

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται και όταν ολοκληρωθεί η Κίνηση θα τις καταθέσει στην επιτροπή δικαιωμάτων της Βουλής, στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, στη European Committee for the Prevention of Torture και αλλού. 

Το κείμενο υπογραφών είχε ευρεία αποδοχή και ξεπέρασε τις 1500 υπογραφές.
Υπογράφτηκε και από εκατοντάδες ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, ενώ ενδεικτικό είναι ότι με την υπογραφή τους παρεμβαίνουν και νέοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι δείχνοντας πως δεν πρόκειται να σιωπήσουν απέναντι στα βασανιστήρια. (Επισυνάπτουμε το κείμενο με τις υπογραφές)

Ευχαριστούμε τον σκιτσογράφο Τάσο Αναστασίου που σχεδίασε το λογότυπο της Κίνησης.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τις ομιλίες και τις παρεμβάσεις των καλεσμένων στη συνέντευξη Τύπου

Δημήτρης Κατσαρής (δικηγόρος)
Είμαστε στην Ελλάδα του 2012, όπου μια πολιτική κίνηση που θέλει να αντισταθεί στην άνοδο του φασισμού τα τελευταία χρόνια. 
Έτσι, διοργανώνεται μια μοτοπορεία για να περάσει από τις περιοχές της Αθήνας που έχουν καταγραφεί πολλά και επικίνδυνα κρούσματα ρατσιστικής βίας. 
Η αστυνομία επιτίθεται στη μοτοπορεία. 
Το ξύλο είναι πάρα πολύ και 15 από αυτά τα άτομα συλλαμβάνονται και πηγαίνουν στη ΓΑΔΑ. 
Μετά από 19 ώρες τούς επιτρέπεται να δουν δικηγόρο. 
Η πρώτη μας επαφή με τους συλληφθέντες ήταν σοκαριστική. 
Τα τραύματα ήταν εμφανέστατα. 
Τα περισσότερα δεν έγιναν κατά τη στιγμή της σύλληψης, εκτός από αυτά με τέιζερ και τα εγκαύματα από τις απευθείας ρίψεις επάνω τους χειροβομβίδων κρότου λάμψης, αλλά στο κτίριο της κρατικής ασφάλειας. 
Ομάδα αστυνομικών δήλωσαν ευθέως την πολιτική τους τοποθέτηση λέγοντας στους συλληφθέντες “Χρυσή Αυγή και θα σας γαμήσουμε τη μάνα”. 
Δεν τους επέτρεπαν νερό. 
Τους χτυπούσαν τους έβριζαν τους τίναζαν στάχτες στο κεφάλι.
Τα χτυπήματα και τα βρισίματα ήταν επαναλαμβανόμενα και συνεχή, ιδίως στις γυναίκες. 
Οι συμπεριφορές ήταν εντελώς εξευτελιστικές. Υπήρχαν δυνατοί προβολείς που τους σημάδευαν στα μάτια. 
Και αυτό συνεχίστηκε για πολλές ώρες, χωρίς να τους επιτρέπεται ο ύπνος.  
Την επόμενη μέρα υπήρχε αλληλέγγυος κόσμος στην Ευελπίδων και εκεί 24 άτομα συνελήφθησαν. 
Τους υποχρέωσαν να γδυθούν, να σκύψουν να παίρνουν ανάρμοστες στάσεις. 
Το ξύλο και το βρίσιμο ήταν συνεχές. 
Δεν υπήρχε πρόσβαση σε δικηγόρους. 
Δεν θα σας μεταφέρω περισσότερο τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Θα σας πω μόνο ότι πολλά άτομα της επόμενης μέρας δεν θέλουν να το καταγγείλουν επισήμως...

Από τις πρώτες μέρες προσπάθησαν να υποβιβάσουν τα περιστατικά. 
Η μόνη βοήθεια ήταν από τον ξένο Τύπο. 
Η ιστο­ρία μάς δικαιώνει με τις ιατροδικαστικές εκθέσεις. 
Και τώρα περιμένουμε την απάντηση της ελληνικής δικαιοσύνης. 
Τα βασανιστήρια συνέβησαν από μεγάλη μερίδα αστυνομικών μέσα στη ΓΑΔΑ, παρουσία δεκάδων αστυνομικών. 
Αυτό είναι και το πιο ανησυχητικό. 
Το ότι είναι επιλογή της κεντρικής διοίκησης και καλύπτονται από αυτήν.

Γιάννης Μπουρζούκος
Τα βασανιστήρια δεν αποτελούν ελληνικό φαινόμενο.
Αν η Κίνηση σταματήσει εδώ, θα είναι αποτυχημένη.
Πρέπει να εξαπλωθεί σε όλη τη γη.
Ως απάντηση στην παγκοσμιοποίησή τους να κάνουμε μια παγκοσμιοποίηση που θα είναι αντίθετη στο βασανισμό των ανθρώπων.
Δεν υπάρχει ένας λογικός να πεί ότι σε αυτό το κράτος υπάρχει δημοκρατία.
Όσον αφορά τα παιδιά. 
Τα ίδια δεν θέλουν να θυματοποιηθούν.
Σήμερα το παιδί μου μου είπε δεν είμαστε εμείς, είναι κι οι τσιγγάνοι, οι φτωχοί, οι ανήμποροι. 
Όλοι αυτοί που δεν έχουν μικρόφωνο στο χέρι τους. 
Και αυτών ο βασανισμός είναι πολύ χειρότερος από αυτά που είδαμε στις εφημερίδες.
Όσο, για τους ίδιους, δεν έφεραν αντίσταση. 
Είχαν στο αυτοκίνητο ένα γιατρό. 
Περιμένουμε να πει τα πραγματικά γεγονότα. 
Μάλιστα αυτός είχε χρήματα μαζί του γύρω στις 16000 ευρώ τα οποία τους πρόσφερε. 
Του απάντησαν πως τους ενδιαφέρουν μόνο τα ασφαλισμένα χρήματα των τραπεζών.
Όταν τους έπιασαν δεν έφεραν αντίσταση. 
Ο γιος μου φώναξε από το αυτοκίνητο “τελειώσαμε” όταν τους έβαλαν χειροπέδες πισθάγκωνα και τους χτύπησαν λίγο. 
Έπειτα τους πήγαν στο ΑΤ Βέροιας, όπου άρχισαν να τους χτυπούν δεμένους.
Κλωτσιές και μπουνιές. 
Σε κάποια στιγμή ο διοικητής είπε  “εδώ μπροστά μου θα τους χτυπάτε; Πηγαίνετέ τους μέσα στα δωμάτια”. 
Το γιο μου τον γονάτισαν του έβαλαν κουκούλα και άρχισαν να τον χτυπάνε επί 4 ώρες με εναλλαγή. 
Μάλιστα σε κάποια στιγμή κάποιος από αυτούς που τον χτύπαγε λέει “έλα, Νίκο, η σειρά σου”. 
Τους άφησαν και λέει ο ένας αστυνομικός άμα θες πήγαινε να πλυθείς στην τουαλέτα αλλά μην τρομάξεις με αυτό που θα δεις. 
Έμειναν δεμένοι, κοιμήθηκαν δεμένοι, μεταφέρθηκαν δεμένοι στη ΓΑΔΑ.

Δημήτρης Κοπανάς, 31 ετών
Θα μιλήσω για προσωπικά βιώματα στις φυλακές και τη ΓΑΔΑ. 
Τις πρώτες 3 μέρες δεν με ακούμπησαν. Άκουγα τους αστυνομικούς που έλεγαν αφήστε τον να περάσει πρώτα ανακριτή. 
Μόλις γύρισα από τον ανακριτή, “απόλαυσα” τη φιλοξενία της αστυνομίας. 
Δεμένος πισθάγκωνα, με δεμένα χέρια πίσω.
Όποτε άλλαζε η βάρδια της αστυνομίας με χτυπούσαν αλύπητα. 
Δεν άφηναν να με δουν οι δικοί μου. 
Σπασμένα δόντια, μώλωπες παντού σε όλο το πρόσωπο. 
Έπρεπε να πάω φυλακή με κράτησαν 3 μέρες ακόμα. 
Όταν με είδε ο δικηγόρος μου την 6η μέρα, ζήτησε εξηγήσεις. 
Είπαν ότι πήγα να αποδράσω παρότι ήμουν κλειδωμένος και δεμένος πισθάγκωνα και για να μην με πυροβολήσουν με έριξαν από τις σκάλες. 
Στη φυλακή ζήτησαν να γδυθώ να σκύψω να βήξω και ο δεσμοφύλακας κοίταγε τα γεννητικά μου όργανα. 
Με χτύπησαν γιατί δεν έσκυψα και δεν έβηξα. 
Στη φυλακή έχω δει ανθρώπους να βασανίζονται, κυρίως αλλοδαπούς. 
Ένας είχε πέσει σε κώμα από το πολύ ξύλο και την επόμενη μέρα ο αρχιφύλακας Λαμπράκης φώναξε ένα συμπατριώτη του κρατούμενο και είπε:
Αν ζητηθούν εξηγήσεις θα πεις ότι είχες διαφορές μαζί του και ότι τον χτύπησες εσύ και δεν θα περάσεις πειθαρχικό”.
Είχα αμμώδη πέτρα στα νεφρά και χτυπούσα την πόρτα στις 12.30 για να πάω νοσοκομείο. 
Και επειδή τους σήκωσα από τον καφέ 5 δεσμοφύλακες μου ξεκινάνε ξυλοδαρμό και μου φώναζαν “νοσοκομείο θες, στο νοσοκομείο θα σε στείλουμε” και όντως με έστειλαν. 
Διατάχθηκε ΕΔΕ. Αλλά ΕΔΕ σημαίνει δεν είδα.

Να σας πω και για τα Μπλε Κελιά του ψυχιατρείου. 
Είναι ένας χώρος δύο επί δύο, μπλε αφορολέξ παντού, 3 μέτρα ύψος, και κλιματιστικό. 
Για 15 λεπτά κρύος αέρας, ο κρατούμενος γυμνός, και από το κρύο στο φουλ ζεστό και σε κρατάνε 2 ή 3 μέρες, μέχρι να γίνεις “ καλό παιδί”. 
Σου ανοίγουν την πόρτα, σου πετάνε μια πλαστική καραβάνα για να φας στο χέρι, χωρίς πιρούνι. Βρέθηκα για 4 μέρες στα Μπλε Κελιά, επειδή αρνήθηκα τον ενδοσωματικό έλεγχο.

Παύλος Κλαυδιανός
Είναι η δεύτερη φορά που τυχαίνει να παρέμβω με την τότε “ιδιότητά μου”, η πρώτη ήταν όταν παρά τον προφανή κίνδυνο για την υγεία του Σάββα Ξηρού τον ανέκριναν και έγραψα ένα άρθρο στην Αυγή. 
Αλοίμονο αν ζύγιαζε η πολιτική διαφωνία μας με τον βασανισμό του που έπρεπε να παρέμβουμε. Όταν από τα κρατητήρια πηγαίναμε στη φυλακή και συζητάγαμε λέγαμε ότι με την πτώση της δικτατορίας δεν θα συνεχίσουν τα βασανιστήρια. 
Ήμασταν αισιοδοξοι. 
Τα βασανιστήρια δεν σταμάτησαν ποτέ.  
Δεν αλλάζουν τα πράγματα στη νοοτροπία της εξουσίας, αλλά για αυτό πρέπει να επιμείνουμε να αλλάξουν. 
Για αυτό να βρούμε τους τρόπους να βοηθήσουμε όλοι μας, και ο ΣΦΕΑ, που μας φιλοξενεί σήμερα, και όλοι οι άνθρωποι που μπορούν να έχουν ισχυρότερη φωνή να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση να καταργηθούν τα βασανιστήρια. 
Δεν είναι δυνατόν όταν ένας πολίτης για οποιονδήποτε λόγο βρίσκεται σε κάποια μορφή ελέγχου να χάνει τα δικαιώματά του, την αξία τους. 
Δεν έχει σχέση για ποιον λόγο κατηγορείται.

Δημήτρης Χριστόπουλος (ΕΕΔΑ)
Αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι μια ολίσθηση προς πρακτικές που δεν είναι πρακτικές κράτους κανόνων, αλλά κράτους που εθίζεται στην ιδέα ότι μπορεί να λειτουργεί έξω από κανόνες. 
Αυτή η ολίσθηση δεν φαίνεται μόνο σε ό,τι αφορά το ένοπλο τμήμα του κράτους αλλά και στη σχέση του κράτους με τους πολίτες σε όλες τις εκφάνσεις. 
Ο πειρασμός του κάθε κράτους να παραβιάσει τους κανόνες του όταν έχει αδύναμους ανθρώπους φάνηκε και στη δεκαετία του '90 όταν η αστυνομία διαχειρίστηκε μόνη της το μεταναστευτικό. 
Φαίνεται ότι η φυλετικά ή εθνικά κατευθυνόμενη αστυνομική βία έδωσε τη θέση της και σε μια ταξικά κατευθυνόμενη κρίση βίας και μια πολιτικά κατευθυνόμενη χρήση βίας. 
Πρόκειται για εθισμό της αστυνομίας σε πρακτικές απόλυτης αδιαφάνειας. 
Φέρονται ως ανώνυμοι χωρις διακριτικά και ουσιαστικά εκλαμβάνει τον εαυτό της ως μια συμμορία που συγκρούεται με άλλες. 
Για αυτό βλέπουμε να μπαίνει η ακροδεξιά ιδεολογία στην αστυνομία. 
Η ατιμωρησία στην ελληνική αστυνομία είναι παραδειγματική. 
Για αυτό αυτή η Κίνηση έχει την αξία της. 
Κάθε άνθρωπος που αξιώνει το κράτος να λειτουργεί με κανόνες οφείλει να είναι υπαρξιακός εχθρός της απαξίωσης της προσωπικότητας.

Γιάννα Κούρτοβικ (Δίκτυο)
Οι μετανάστες, οι κρατούμενοι, οι διακινητές ναρκωτικών, οι χρήστες ουσιών, αντιμετώπιζαν σταθερά και πάγια τις ίδιες πρακτικές. 
Έχουμε συναντήσει ανθρώπους να βασανίζονται στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ. 
Οι πρακτικές από τους ποινικούς κρατούμενους πέρασαν στους μετανάστες και πάλι δεν αντιδράσαμε γιατί δεν ήταν νομιμοποιημένος ο μετανάστης και πολύ περισσότερο γιατί ούτε ο ποινικός ούτε ο μετανάστης είχαν τη δυνατότητα να αναδείξουν τη μαρτυρία τους. 
Φτάσαμε σήμερα στην κατάσταση αυτή. 
Είναι χαρακτηριστική η πρακτική των σωματικών ερευνών, που γίνονται με ξεγύμνωμα του θύματος. 
Είναι πρακτική που χρησιμοποιεί η αστυνομία εκτεταμένα για να εξευτελίζει τα θύματά της. 
Είμαστε πολύ αργοπορημένοι, πρέπει να αντιδράσουμε και πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί.

Χρύσα Μπότση (Act up)
H δική μας εμπλοκή σε αυτή την ιστορία παραβίασης διακιωμάτων ξεκίνησε με το διασυρμό των οροθετικών γυναικών. 
Το επικίνδυνο σε αυτή την ιστορία, πέρα της αστυνομικής αυθαιρεσίας, είναι ότι εμπλέκονται και άλλοι φορείς. 
Η αστυνομία εφαρμόζει επιστημονικές μεθόδους βασανιστηρίων. 
Η αστυνομία πλέον έχει αναλάβει και ένα προνοιακό κόμματι. 
Τα κέντρα κράτησης τα διαχειρίζεται το υπουργείο Προστασίας του πολίτη. 
Ένας φορέας δίωξης μπορεί να γίνει φορέας φροντίδας; 
Στα κέντρα κράτησης κόβονται χέρια 20χρονων γιατί αντιμετώπισαν το κρύο, εσχάτως και λοιμώξεις. 
Ένας 20χρονος από το Κονγκό έχασε προχτές τα πόδια του από λοίμωξη. 
Όταν η αστυνομική βία αρχίζει να γίνεται κυρίαρχη γίνεται αρχή, αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Αφροδίτη Μπαμπάση (Πρωτοβουλία)
13000 κρατούμενοι ζουν σε τραγικές συνθήκες υπερπληθυσμού και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Τις τελευταίες μέρες, μετά την απόδραση από τις φυλακές Τρικάλων, το υπουργείο Δικαιοσύνης αποφάσισε να βάλει τα ΕΚΑΜ του Δένδια μέσα στις φυλακές και να πραγματοποιεί αιφνίδιους ελέγχους καθημερινά, κατά τη διάρκεια των οποίων οι κρατούμενοι ξεγυμνώνονται και ξυλοκοπούνται ενώ τους φοράνε χειροπέδες. 
Φοβόμαστε ότι η συνεργασία αυτή θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. 
Θα συνεχίσουμε να δίνουμε φωνή στους ανώνυμους κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές και τα κρατητήρια.

Γιάννης Μουζάλας (Γιατροί του κόσμου)
Νομίζω ότι ξέραμε πολύ καιρό ότι βασανίζονται στα τμήματα και τις φυλακές. 
Και δεν πολυμιλούσαμε. 
Ή μιλούσαμε για μεμονωμένα περιστατικά. 
Αυτό που μας κινητοποίησε είναι η προσπάθεια του οργανωμένου και έννομου κράτους να νομιμοποιήσει τα βασανιστήρια μέσα από τη δημοσίευση φωτογραφιών ιερόδουλων. 
Πρέπει να μιλήσουμε. 
Να δείξουμε την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Η Κίνηση αυτή πρέπει να είναι ανεξάρτητη από το αδίκημα και να διεκδικήσει τη μεγαλύτερη διεύρυνσή της. Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε. 
Το αδίκημα που κυνηγάμε είναι τα βασανιστήρια, όπου και να γίνονται, όπως και σε όποιον και να γίνονται. 
Αυτό μπορεί να αποτελέσει βάση συσπείρωσης.
Προσπαθούμε να συγκροτήσουμε μια ανεξάρτητη ιατροδικαστική υπηρεσία που θα μπορεί να κληθεί και να γνωματεύσει για την κάθε καταγγελία. 
Επιδιώκουμε συσπείρωση στη βάση του ανθρώπινου διακιώματος ενάντια στα βασανιστήρια.

Περικλής Κοροβέσης
Η βία έχει αλλάξει το κουστούμι του αστυνομικού και έχει βάλει το κοστούμι του πολιτικού. 
Η Χρυσή Αυγή είναι το βαθύ ελληνικό κράτος που αναγεννάται. 
Τα βασανιστήρια δεν είναι η αυθαίρετη συμπεριφορά ενός οργάνου, είναι μια επίσημη κρατική αρχή, είναι ευθύνη του κράτους. 
Σήμερα έχουμε και τα ντοκουμέντα. 
Σκοπός των βασανιστηρίων είναι να κάνουν τον άνθρωπο άσπρη σελίδα και να γράψουν πάνω του την κατηγορία. 
Δεν είναι τυχαίο όταν κατέθεσα στο Συμβούλιο της Ευρώπης πως όλες οι μαρτυρίες, από διάφορες χώρες, ήταν ίδιες. 
Εκεί με ρώτησαν αν είχα οδοντόκρεμα στα κρατητήρια. 
Και με έπιασαν τα γέλια γιατί δεν είχα καν δόντια λόγω των βασανιστηρίων. 
Και μετά σκέφτηκα ότι και η στέρηση της οδοντόκρεμας είναι στέρηση δικαιώματος. 
Πρέπει να αντιδράσουμε. 
Αν δεν αντιδράσουμε είμαστε συνβασανιστές.

Κώστας Δουζίνας
Μετά το β' Παγκόσμιο πόλεμο υπήρξε μια συμφωνία ότι τα βασανιστήρια τελείωσαν. Αυτό εκφράστηκε σε μια σειρά συμβάσεων και είναι χαρακτηριστικό ότι η απαγόρευση των βασανιστήριων είναι απόλυτη, δεν επιτρέπεται ακόμα και η αναστολή τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. 
Και φυσικά τα βασανιστήρια συνεχίζονται και εντατικοποιούνται. 
Υπήρχε μια άρρητη συμφωνία να μη συζητάμε τα βασανιστήρια. 
Να γίνονται αλλά να μην γράφονται, να είναι μυστικά, με έναν τρόπο να μην βλέπει ο κόσμος τα σημάδια στο σώμα των βασανισμένων. 
Αυτό είναι που άλλαξε. 
Τα τελευταία δέκα χρόνια η δημοσιοποίηση των βασανιστηρίων έχει γίνει κεντρικός τρόπος άσκησης πολιτικής. 
Το είδαμε στο Αμπού Γκράιμπ, το Γκουαντάναμο. 
Γιατί, λοιπόν, φτάσαμε στο φώτοσοπ; Θυμάστε τι είπαν. 
Χρειαζόταν αναγνωρισημότητα... 
Είναι μια προσπάθεια για να γίνει ένα ξεκαθάρισμα για το ποιος είναι τελικά ο άνθρωπος. 
Η Ελλάδα ως ανεξάρτητη χώρα ή ως κυρίαρχο κράτος βρίσκεται υπό επίθεση. 
Είναι η τρόικα και οι ΕΕ που είναι κυρίαρχες. 
Με τη δημοσιοποίηση των βασανιστηρίων το κράτος δείχνει επομένως ότι κρατά την ισχύ του και τη δύναμή του κι ας έχει χάσει την εθνική του κυριαρχία. 
Είναι σημαντικό να συνεχιστεί αυτή η Κίνηση γιατί παίζεται η αξιοπρέπεια της κοινωνίας και της κρατικής εξουσίας και καθενός από εμάς.

Κατερίνα Παπαγκίκα (γιατρός)
Μέσα στο ΑΤ Δραπετσώνας κρατούνται 75 με 100 άνθρωποι από 6 με 9 μήνες. 
Είναι μετανάστες χωρίς χαρτιά. 
Τους συνέλαβαν με τον Ξένιο Δία. 
Είναι ντροπή που ονομάζεται έτσι μια τέτοια κατασταλτική επιχείρηση. 
Οι κρατούμενοι αυτοί ζουν σε 3 δωμάτια, μας είπαν 75 τετραγωνικά, χωρίς να έχουν δει το φως της ημέρας. Είναι μόνο με τεχνητό φως. 
Δεν υπάρχει δυνατότητα προαυλισμού. Ούτε υποδομή. Δεν μπορούν να κάνουν μπάνιο. 
Έχουν δερματικές αρρώστιες. Αυτό είναι βασανιστήριο στη βάση όλων των ευρωπαϊκών και οικουμενικών συνθηκών. 
Έχουν, λέει, φτιάξει ομάδα της αστυνομίας ψυχολόγων και κοινωνιολόγων οι οποίοι υπάγονται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. 
Ποιος τους ελέγχει αυτούς;